Category: South Island

Het heeft afgelopen nacht de hele nacht geregend. Volgens D gezellig maar A werd er regelmatig wakker van. Ook vanochtend als we opstaan regent het nog maar gelukkig niet zo hard.

We vertrekken zo rond 9.30. Het regent inmiddels weer flink en de lucht is grauw/grijs. Als we het stuk door de bergen rijden zitten we tussen de wolken. Bij Havenlock hebben we de keus om een toeristische route te rijden naar Picton of de standaard route over de highways. We hebben de afgelopen dagen al zoveel bochtige weggetjes gereden en het uitzicht vandaag is zeer beperkt dus besluiten we de standaard route te volgen.

Op de camping bij Picton veranderen we ons bed voor het eerst weer terug naar een bank zodat we binnen kunnen zitten. Gelijk de lakens en handdoeken maar even wassen. Verder downloaden we nog wat films en lezen we wat.

Morgen de ferry… op naar het Noorder Eiland.

We staan vanochtend vroeg op om bij de receptie te vragen om een “officiële” plek met stroom. Dat is geen probleem en we besluiten nog een nacht te blijven. We verplaatsen de camper zodra de plek vrij is en regelen een paar dingen voor de komende dagen (o.a. overtocht naar het noorder eiland).

Om 12.00 beginnen we aan een hike door Abel Tasman National Park. Het mooie van onze camping is dat het startpunt van de hike slechts 5 min lopen is. Uiteindelijk lopen we 2 uur heen naar Apple Tree Bay. We zien weer mooie stranden en vergezichten en komen onderweg een aantal verschillende vogels tegen. Wat ons opvalt is dat we veel minder soorten dieren tegenkomen dan in Australië. Geen kangoeroes of wallabies, geen hagedissen of varanen en geen skunks.

Wie we wel op onze hike tegenkomen is Grant Holland. Een oudere heer die ongevraagd een heel verhaal begint over God, het geloof en het feit dat hij al 14 kerken versleten heeft ?. Hij biedt ons een kaartje aan met een aantal Bijbelse spreuken en de diensten die hij verleent (gospel meetings, “the creator of all” leren kennen, etc).

Bij Apple Tree Bay is een klein zand strandje waar we wat foto’s maken en even uitrusten. Na een klein half uur beginnen we aan de terugweg die iets sneller gaat dan heen. We zijn rond 16.15 weer terug bij de camping. Ondanks dat de voorspellingen aangaven dat we de hele dag regen zouden krijgen zijn er onderweg maar een paar hele kleine buitjes gevallen.

‘s Avonds raken we aan de praat met Nederlanders die we tijdens de hike ook tegen kwamen. Ze maken een wereldreis van een jaar met twee kinderen (2 en 3 jaar). Haar ouders hebben zich in Nieuw Zeeland bij hun gevoegd om zo een maand samen te reizen.

Na het eten een kopje koffie en dan in ons campertje weer een filmpje kijken. Buiten wordt vooral A helaas opgegeten door de “sandflies” die net als muggen flinke jeukbulten maken.?

We vertrekken bij deze prettig camping om 10.00 met het plan om naar French Pass te rijden. Als we wegrijden geeft de navigatie exact 3 uur aan voor exact 100km. Waar we die dag zullen kamperen hebben dan nog niet besloten.

Tot Okiwi Bay gaat het allemaal prima en zijn de wegen geasfalteerd. Niet lang daarna verandert dit en krijgen we deels verharde en deels onverharde wegen. We rijden langs stijle afgronden en de wegen zijn smal maar de uitzichten zijn fantastisch! Uiteindelijk komen we om 13.15 aan inclusief de stops onderweg, dus dat viel mee. Bij de lookout zien we in de verte dolfijnen zwemmen. Ook komen hier twee waterwegen samen waardoor er flinke stromingen in het water ontstaan.

We blijven niet lang en rijden dezelfde route terug naar Okiwi Bay. Daar besluiten we dat we doorrijden naar Marahau wat dan nog twee en een half uur rijden is. We rekenen uit dat we totaal zo’n zeven en een half uur onderweg zijn vandaag… waarschijnlijk de langste dag tot nu toe.

Onderweg stoppen we in Nelson voor ons avond eten. We zijn wat aan de vroege kant maar beredeneren… dan hoeven we dat niet meer op de camping te doen. Uiteindelijk komen we tegen 19.30 bij de camping aan. De receptie is al gesloten en er staat een bord dat de powered sites vol zijn. Gelukkig kunnen we op een veldje staan en in principe gebruik maken van de faciliteiten. Zij het niet dat de stroom na een pakweg 30 minuten uitvalt en daardoor ook geen water meer uit de kraan komt. En daarna begin het ook nog te regenen. ? Het is allemaal een beetje behelpen dus we kijken nog maar een filmpje en gaan vroeg slapen.

We laten Kaikoura vandaag achter ons als we rond 10.15 vertrekken van de camping. Pakweg 30 minuten verderop is er een lookout waar veel zeehonden zitten. Er zitten zelfs hele zeehond gezinnen… vader moeder en een heel stel jongen. Sommige kleintjes zien we drinken bij hun moeder.

Als we verder rijden komen we bij “The Store” in Kekerengu. Een van de mooiere en betere wegrestaurants tot nu toe. We eten er een kaas/uien/tomaat broodje en nemen voor onderweg een Anzac cookie mee. We eten binnen maar hebben prachtig uitzicht op de zee.

We komen door Marlborough land wat een grote wijn regio is. Voorlopig hebben we de verleiding weerstaan om een paar flessen te kopen. Bij een klein plaatsje Hira slaan we rechtsaf. Daarna rijden we over een smal kronkelig weggetje naar Cable Bay waar we onze volgende camping hebben uitgezocht. Het is een idyllisch plekje en de camping heeft maar een stuk of 15-20 plekken maar wel weer voorzien van een volledig ingericht keuken.

Na het eten maken we een hike de berg op en leren we dat Cable Bay zijn naam ontleent aan het feit dat hier in 1876 de eerste onderzeese kabelverbinding aan land kwam. We hebben een prachtig uitzicht over de baai en de camping.

We hebben vandaag een rust dagje ingebouwd. Lekker uitslapen, beetje lezen, rest van de route uitstippelen, wasjes draaien, korte strandwandeling maken en kadootjes kopen.

De zon is volop aanwezig en omdat we zo bij de camper rondhangen zijn we toch voor het eerst wel een beetje verbrand.

Verder eigenlijk niet zo veel te melden voor vandaag ?

Gisterenavond net vóór het slapen gaan hebben we nog een Whale Watching Tour online geboekt. We moeten ons om 11.00 melden en rijden rond 10.00 van de camping. Voordat we wegrijden boeken we nog 2 nachten bij waarbij we onze voorkeur voor een nog betere plek aangeven. Deze plek is gelukkig nog vrij voor de komende twee nachten.

Als we bij het Whale Watching centrum aankomen zijn we nog ruim op tijd dus lopen we het stadje nog even in. We melden ons netjes om 11.00 maar moeten dan nog een half uur wachten voor de briefing. Als we buiten staan te wachten zien we van tijd tot tijd vlak langs de waterkant vinnen boven het water uitsteken. Vermoedelijk dolfijnen maar we weten het niet zeker.

Rond 11.45 vertrekken we met een bus naar de stijger waar de catamaran ligt. Als iedereen aan boord is vaart hij het haventje uit en draait het gas open. Met pakweg 65km/h varen we de zee op. Onderweg wordt er onder water geluisterd naar geluiden die de walvissen maken. Zodra ze iets opvangen varen ze richting de eerste walvis die dan nog onder water zit. Normaal blijven ze tussen de 45 en 60 minuten onder water om vervolgens 15 minuten aan de oppervlakte te komen. De eerste walvis blijft ruim 75 minuten onder water maar wordt uiteindelijk toch gespot. Snel vaart de boot in de richting van de walvis en mogen we naar het bovendek. Het gaat in dit geval om een Sperm Whale.

In het begin zien we de spray die de walvis uitblaast, nog wat in de verte maar langzaam komen we dichterbij. Schitterend om zo’n gevaarte van dichtbij (gepaste afstand) te zien!! Na een kleine 10 minuten duikt hij onder en komt de staart omhoog… WOW! En of dit nog niet voldoende was, in dezelfde twee uur dat we onderweg zijn zien we nog twee walvissen. Wederom komt de staart omhoog als hij duikt… zo gaaf!!

De tour heeft een garantie policy waarbij ze 80% terugbetalen als er geen walvis gespot wordt. Normaal zien ze er 1 of 2 per tour, maar wij kregen er gewoon drie te zien. Echt weer een top dag gehad!

‘s Avonds hetzelfde als gisteren… lekker eigen maaltje koken, koffie en tweede helft van de film. ?

Als we ons ‘s morgens klaarmaken genieten we nog even van deze fantastische camping…. misschien wel de mooiste ooit! We vertrekken rond 9.45 en rijden voor een groot deel dezelfde weg terug. Bij Arthur’s Pass doet A nog een korte hike naar Bridal Veil Falls terwijl D geniet van het uitzicht bij de rivier en van de zon.

Als we terug komen in de buurt van de oostkust lunchen we in Rangiora. Daarna rijden we door naar een camping net vóór Kaikoura. Vlak voor we de camping bereiken rijden we over een kustweg en beneden op de rotsen zien we diverse zeehonden. Op de camping krijgen we een plek vlak aan het strand. De temperatuur is net boven de 20 graden maar als de zon onder gaat koelt het snel af.

‘s Avonds koken we ons eigen maaltje, drinken we een kop koffie en kijken we de helft van een Netflix film. We zijn te moe om hem af te kijken.

Het was koud vannacht! Wat een verschil met ons eerste camper avontuur in het noorden van Australië waar we gingen slapen met temperaturen van boven de 35 graden. Hier was de temperatuur onder de 10 graden. Aangezien het officieel een drie persoons camper is hebben we gelukkig voldoende slaapzakken om ons warm te houden.

De route van vandaag gaat naar Arthur’s Pass. We vertrekken pas kort na 11.00. Onderweg hebben we een prachtig zicht op de bergen en komen we langs fraaie bergmeren. We stoppen een paar keer om foto’s te maken. We doen ook een hike naar Devils Punchbowl Waterfall. Een pittige klim met veel treden maar zeker de moeite waard.

Als we aankomen bij het plaatsje Arthur’s Pass gaan we lunchen en beslissen we of we omkeren en richting de oostkust rijden of dat we doorrijden naar een camping 20km verderop. Deze staat goed aangeschreven in de camping app en als we aankomen krijgen we gelijk een goede eerste indruk. We checken in en zetten onze camper op de aangewezen plek. Dan lopen we naar het douche/toilet gebouw en naar de keuken. Wow… wat een fantastische nette camping! De keuken is voorzien van pannen, borden, bestek, kruiden/sauzen en natuurlijk een kookstel en BBQ. En er is zelfs een pizza oven!

We koken ons maaltje, drinken een kop koffie en lezen/schrijven wat. Als het donker wordt gaan we op zoek naar de Glowworms die op de wandelpaden rondom de camping te vinden zijn. Het is volle maan en door het licht dat door de struiken schijnt is het moeilijk om de glowworms te onderscheiden. We denken dat we er een paar gezien hebben maar hadden verwacht dat ze duidelijker zichtbaar zouden zijn.

We verlaten ons hotel net vóór 10.00 en nemen een Uber naar het camper verhuurbedrijf. Er zijn een paar stellen vóór ons maar we worden toch nog vlot geholpen. We kijken een instructie filmpje over de camper en de dame legt ons alles uit over het contract waar we vervolgens 5 of 6 keer digitaal onze handtekening onder moeten zetten. We vragen ook nog over de weg condities naar het zuiden en op dat moment zijn beide wegen nog gesloten.

Als ze ons de camper laat zien lijkt in principe alles in orde behalve dat alles vies is van binnen. De kastdeurtjes, magnetron deur, het voorraam, overal zitten vegen en vlekken op. Het meest opvallende geven we aan en wordt door het verhuurbedrijf ter plekke nog schoongemaakt.

Inmiddels is het rond 11.30 en krijgen we te horen dat de weg naar het zuiden om 12.00 open gaat. We overleggen en twijfelen en schrijven een mogelijke route op een kladje om toch eventueel naar het zuiden te vertrekken. Nadat we alle bagage in de camper hebben geladen vertrekken we en gaan we op zoek naar een plek om te lunchen. Tijdens de lunch overleggen we opnieuw. We kijken op Google Maps en zien dat de weg inmiddels open is maar er staat een enorme file. De weersverwachting voor het zuiden zijn regenachtig en koud en opnieuw twijfelen we of we überhaupt die kant op moeten gaan. Uiteindelijk besluiten we het zuiden en het westen te laten voor wat het is, de weg naar het westen blijkt nog weken/maanden afgesloten te zijn en in de file staan om naar het zuiden te rijden is niet bepaald een aantrekkelijk idee. Samen komen we tot de conclusie: Jammer maar helaas… we moeten nog een keer terug komen naar Nieuw Zeeland.?

Na de lunch doen we boodschappen en rijden we naar Glentunnel waar we neerstrijken op een kleine maar nette camping. A doet een grote schoonmaak in de camper met water en sop. Daarna kunnen we onze koffers deels uitpakken en het campertje een beetje inrichten. De ruimte is beperkt dus alles moet nog een beetje zijn plekje vinden. D kookt een heerlijk maaltje en we kijken ‘s avonds nog een gedownloade Netflix film op de iPad ?.

Vandaag doen we het ook rustig aan. We verlaten onze hotel kamer pas rond het middaguur en gaan als eerste naar Quake City. Dit is een tentoonstelling over de aardbevingen die in Christchurch plaatsvonden in 2010 en 2011. Er zijn foto’s en onderdelen van ingestorte gebouwen. Ook zijn er diverse video’s waaronder een aantal persoonlijke verhalen van mensen uit Christchurch. Zeer indrukwekkend allemaal. Aan het einde van de tentoonstelling laten ze ook zien wat voor maatregelen er genomen worden om schade aan gebouwen en infrastructuur te minimaliseren in het geval van een nieuwe aardbeving.

Als we naar buiten lopen komen we kort in gesprek met één van de medewerkers en zij waarschuwt, net als de kapster van gisteren, voor het slechte weer in het zuiden en westen van South Island en de gevolgen die dit heeft op de (snel)wegen.

We eten een late lunch, shoppen nog wat en gaan dan naar het Information Centre. Ook daar wordt verteld dat de wegen richting het zuiden moeilijk of niet begaanbaar zijn. Dit is een aardige domper op ons reisschema! ‘s Avonds roepen we hulptroepen in NL in die ons in contact brengt met een locale reisleider in Nieuw Zeeland. Hij adviseert ook om richting het noorden te gaan. Erg jammer want er is ons verteld dat juist het zuider eiland erg mooi moet zijn. Vooral Doubtful Sound bij Manapouri staat hoog op ons lijstje.

Morgen halen we onze camper op en zullen we de situatie opnieuw bekijken. We besluiten dan of we de rit richting Manapouri wel of niet gaan maken. Wel bizar dat we in Australië te kampen hadden met afgesloten wegen vanwege bosbranden als gevolg van de droogte en nu met afgesloten wegen vanwege te veel regen….